A prostatite é unha enfermidade común que pode afectar a un home a calquera idade. Esta é unha enfermidade inflamatoria da glándula prostática que causa varios síntomas e leva a consecuencias negativas para a saúde dos homes. Neste artigo analizaremos as causas, os síntomas e os métodos de tratamento da prostatite, e tamén analizaremos as medidas preventivas para preservar a saúde dos homes.
Definición de enfermidade. Causas da enfermidade
A prostatite é unha inflamación da glándula prostática nos homes, que causa varios síntomas e leva a dificultade para ouriñar.
A prostatite pode ser causada por varias razóns, como infeccións, lesións, alerxias e estrés. Algunhas das causas máis comúns de prostatite inclúen:
- Infección bacteriana: esta é a causa máis común de prostatite. As bacterias poden entrar na glándula prostática a través do tracto xenitourinario ou do sangue, causando inflamación.
- Estrinximento crónico: o estreñimiento a longo prazo pode poñer estrés na glándula prostática, o que pode provocar inflamación.
- Problemas sexuais: a falta de actividade sexual a longo prazo ou a fatiga sexual poden levar ao desenvolvemento de prostatite.
- Enfermidades autoinmunes: algunhas enfermidades autoinmunes poden provocar inflamación da glándula prostática.
- Lesións na glándula prostática: as lesións na glándula prostática poden provocar inflamación.
- Actividade sexual irregular: a falta de actividade sexual regular pode levar ao estancamento das secrecións na glándula prostática, o que pode causar inflamación.
Coñecer as causas da prostatite axudará a previr o seu desenvolvemento. Para evitar o desenvolvemento da prostatite, cómpre controlar a súa saúde e consultar a un médico nos primeiros síntomas da enfermidade.
Síntomas de prostatite
A prostatite pode manifestarse con varios síntomas que son desagradables e teñen un impacto negativo na calidade de vida dos homes. Algúns dos síntomas máis comúns da prostatite inclúen:
- Dor e molestias no perineo, no recto ou na vexiga.
- Micción dolorosa, ás veces con sensación de ardor ou dor.
- A necesidade de ouriñar con máis frecuencia do habitual, incluso pola noite.
- Fluxo de orina débil, intermitente ou difícil.
- Problemas sexuais como dor ou molestias durante a erección ou a exaculación.
- Sentirse canso ou débil en xeral.
- Aumento da temperatura corporal e febre.
- Aumento da sensibilidade ao frío.
- Dor con presión sobre a próstata.
- Aparición de sangue nos ouriños ou no seme.
Os síntomas da prostatite poden variar e poden aparecer en diferentes momentos e en diferentes graos de gravidade. Se sospeitas de prostatite, debes consultar un médico para o diagnóstico e o tratamento adecuado.
Patoxénese da prostatite
A patoxénese da prostatite inclúe un complexo de cambios que ocorren na glándula prostática e outros tecidos do corpo masculino durante o proceso inflamatorio.
A prostatite bacteriana desenvólvese cando as bacterias entran na glándula prostática a través do tracto xenitourinario ou do sangue. O proceso inflamatorio provoca a expansión dos capilares e danos nas paredes dos vasos sanguíneos, o que leva a inchazo dos tecidos e prexuízo da microcirculación sanguínea. Ademais, as bacterias poden seguir multiplicándose e producindo toxinas, que tamén contribúen á inflamación.
A prostatite non bacteriana, que non está asociada á infección, pode ser causada por varios factores, como estrés crónico, enfermidades autoinmunes, alerxias, trastornos da microcirculación, etc. Na prostatite non bacteriana, non hai infección evidente, pero algúns científicos asóciana con cambios na función do sistema nervioso e alteracións do sistema inmunitario.
O mecanismo xeral da patoxénese da prostatite inclúe a interrupción da microflora normal da glándula prostática, unha reacción inflamatoria, danos nos tecidos e disfunción da glándula prostática. O enfoque máis eficaz para tratar a prostatite é un tratamento complexo, incluíndo terapia antibacteriana, analxésicos, procedementos fisioterapéuticos, masaxe de próstata e outros métodos de influencia. O tratamento debe ser prescrito por un médico!
Clasificación e fases de desenvolvemento da prostatite
Existen varias clasificacións de prostatite, pero a máis común baséase nas súas causas:
- Prostatite bacteriana causada por unha infección bacteriana.
- Prostatite crónica/A síndrome posprostatite crónica caracterízase por síntomas constantes, pero non se detecta o proceso inflamatorio.
- Prostatite bacteriana crónica causada por causas non infecciosas.
- A prostatite aguda caracterízase por un inicio rápido da enfermidade, dor intensa e síntomas graves.
As fases de desenvolvemento da prostatite poden ser diferentes, pero normalmente hai tres:
- Prostatite aguda. A aparición rápida da enfermidade, síntomas graves como dor, ardor ao ouriñar, febre, etc. A prostatite aguda pode ser causada por unha infección bacteriana e require un tratamento inmediato.
- Prostatite crónica/Síndrome posprostatite crónica. Os síntomas están constantemente presentes e poden durar meses ou incluso anos. Pode que non haxa proceso inflamatorio e os síntomas poden ser de natureza non infecciosa.
- Prostatite bacteriana crónica. Os síntomas están constantemente presentes, pero non se detecta o proceso inflamatorio. Este tipo de prostatite pode ser causada por diversos motivos, como estrés, estreñimiento prolongado, trastornos da microcirculación, etc.
O coñecemento da clasificación e fases de desenvolvemento da prostatite pode axudar no diagnóstico e tratamento oportunos da enfermidade. Se notas síntomas de prostatite, debes consultar a un médico para obter máis diagnóstico e tratamento.
Complicacións da prostatite
A prostatite pode causar varias complicacións que poden ter un impacto negativo sobre a saúde dos homes. Algunhas das complicacións máis comúns da prostatite inclúen:
- Cancro de próstata.
- A epididimitis é a inflamación do testículo.
- Linfangite esclerosante.
- Quiste seminal.
- Sepsis.
- Disfunción da próstata.
- Aumento do risco de desenvolver depresión e outros problemas psicolóxicos.
É importante lembrar que a prostatite é unha enfermidade grave que require un diagnóstico e tratamento oportunos. Se sospeitas de prostatite, debes consultar un médico para o diagnóstico e o tratamento adecuado.
Diagnóstico de prostatite
O diagnóstico da prostatite inclúe un exame físico, probas de sangue e de orina e outras probas adicionais.
Durante un exame físico, o médico examinará a glándula prostática a través do recto para avaliar o seu tamaño, forma e textura. Se a glándula prostática está agrandada ou ten unha forma anormal, isto pode indicar a presenza de prostatite.
Unha proba de orina revelará a presenza de bacterias e outros indicadores de inflamación. O sangue tamén mostrará signos de inflamación.
As probas adicionais poden incluír ultrasóns da próstata, resonancia magnética, biopsia e outros métodos.
O seu médico tamén pode recomendar unha proba de antíxeno prostático (PSA). Esta substancia é producida pola glándula prostática e pode ser elevada en presenza de prostatite, cancro de próstata e outras enfermidades.
En xeral, diagnosticar a prostatite pode ser un reto porque os síntomas da prostatite poden ser moi similares aos doutras enfermidades xenitourinarias. Polo tanto, é importante ver un médico para o diagnóstico e tratamento profesional se sospeita de prostatite.
Tratamento da prostatite
O tratamento para a prostatite depende do tipo e da causa da enfermidade. A prostatite bacteriana trátase con antibióticos, que teñen como obxectivo matar as bacterias que causan a infección.
Para a síndrome de prostatite crónica/postprostatite crónica, cando non se detecta a infección, pódese usar unha combinación de medicamentos, incluíndo antibióticos, antiinflamatorios e diuréticos, así como medicamentos que melloran a circulación sanguínea na glándula prostática.
A prostatite bacteriana crónica trátase con medicamentos, como antiinflamatorios, medicamentos para mellorar a circulación sanguínea na glándula prostática e medicamentos para mellorar a micción.
Os tratamentos adicionais para a prostatite inclúen fisioterapia, masaxe de próstata e cambios de estilo de vida, como unha nutrición adecuada, exercicio, descanso adecuado e xestión do estrés.
É importante lembrar que o tratamento da prostatite só é prescrito por un médico cualificado. Se sospeitas de prostatite, consulta a un urólogo ou andrólogo para o diagnóstico e tratamento.
Previsión. Prevención
O prognóstico da prostatite depende do tipo e extensión da enfermidade. A prostatite bacteriana pódese tratar con éxito se o tratamento se inicia de forma oportuna. A prostatite crónica pode causar molestias a longo prazo, pero normalmente non é unha enfermidade que ameaza a vida.
A prevención da prostatite inclúe:
- Manter a hixiene significa lavar regularmente os xenitais e utilizar preservativos durante as relacións sexuais.
- Evitar a hipotermia: a roupa debe ser axeitada ás condicións meteorolóxicas e debe evitarse sentarse en superficies frías.
- Deixar de fumar e beber alcohol.
- Comer ben e beber auga suficiente.
- Recoñecemento médico regular para detectar enfermidades do sistema xenitourinario.
- Exercicio regular e xestión do estrés.
É importante saber que a prostatite é unha enfermidade grave que pode ter un impacto negativo na calidade de vida dun home. Polo tanto, é importante consultar un médico para exames médicos preventivos e tratamento oportuno ante os primeiros signos da enfermidade.
A clínica moderna é adecuada para diagnósticos e tratamentos profesionais. A clínica ofreceralle un diagnóstico completo, incluíndo un exame médico, probas de sangue e orina, ultrasóns e outros estudos adicionais.
Dependendo dos resultados do diagnóstico, os especialistas da clínica poden prescribir un tratamento individual, incluíndo medicamentos, fisioterapia, masaxe de próstata, cambios de estilo de vida e outros métodos de tratamento.
Ademais, na clínica pode recibir consellos de especialistas cualificados e recomendacións sobre a prevención da prostatite e outras enfermidades do sistema xenitourinario.
Non demores a visita ao teu médico se sospeitas de prostatite. Unha clínica profesional axudarache a identificar e tratar a enfermidade o máis rápido posible.